مریم وبلاگ

زنان از جامعه لوهانا در ( باننی ) با ریسمان ابریشم در رنگهای نارنجی و طلایی زرد و سرخ و آبی نقوش زیبایی کار می کنند و بوتی ها با قرار دادن آیینه در آن کار را جالبتر می کنند .

آپالیق یا کاتاب نوع دیگر سوزن دوزی است که توسط زنان از جامعه خیاط در گجرات بافته می شود کار انان این است که پارچه های مانده در مغازه هارا حفظ کرده و از انها لحاف می سازند و کار انها شبیه روش پیپلی است که در ایالت اوریشا از پارچه های رنگین استفاده می کنند لحاف های پنبه ایی گجرات بسیار مورد توجه توریست است همچنین از قلابدوزی های گجرات برای نقوش و تزئین پوشش حیوانات مراسم سنتی مانند گاو نر – اسبان – شترها – پالکی ها استفاده می شود شینگها دیوداس یعنی پوشش پیشانی – زین – و زیور گردن حیوانات بسیار مورد توجه است کفش های قلابدوزی بانا سکانتا همراه با روپوش پنبه دوزی تخت خواب بسیار مقبول است .

6- قلمکاری روی پارچه : این هنر در هند آن چنان قدیمی نیست در قرن 15 م تاجران کمپانی هند شرقی برای اولین منسوجات رنگ شده را با خود به هند آوردند منسوجات طرح دار و منقوش هند در کشورها رایج است و نام های متفاوت دارد در پرتقال به آن ( پینتادو ) در انگلیس ( چینز ) در هلند ( زیتز ) می گویند اصطلاح قلم کاری برای پارچه های منقوش با قلم جوهر در زمان روابط ایران و هند بود و متاثر از نقوش قلم کاری ایران است که نام قلم کاری بر ان مانده است پارچه های رنگ شده در دو منطقه ( آندرا پرادش ) – ( سری کلا هستی ) رایج است یکی از طرح های قلمکاری سنتی به نام ( کنیا چکر –konia chakra   ) است که در ان قلم مو و کلیشه با هم بکار می رود و طرح های عالی و سنتی و گلها و شبکه ها را ایجاد می کند قلمکاری هنر یاست که مانند موسیقی و رقص جایگاه ویژه ایی در هند دارد زیرا این پارچه ها داستانهای اساطیر – اندرزها – داستانهای ملی را هم در خود دارد و با این تصویر سازی نقالی می کنند در نقاط دیگر هند سنت نقاشی پارچه رواج داشته است مانند : پتا چیتر patachitra    در اوریسا – پیچواتی pichwais    در نات دوارا – اما در جنوب هند مراکز اصلی پارچه های منقوش با دست در مناطق ماچیلی پاتنام و سری کلا هستی است زیرا این دو منطقه در قلمکاری صاحب سبک هستند در کلاهستی معبدی است که تقاضا برای ساخت قلمکاری مذهبی دارد و در این مکان قلمکاری تحت سرپزستی این معبد توانسته این هنرحفظ شود در ماچیلی پاتنام برای ظرافت کار از هنر های ایرانی استفاده می کنند و طرح های انان شامل محرابی – درخت سرو – درخت زندگی است .

رنگهای ملایم پارچه حال و هوای خاک و طبیعت را منعکس می کند و از رنگهای طبیعی برای طرح گل و گیاه استفاده می کنند و حتی المقدور سعی دارند از رنگهای شیمیایی استفاده نکنند در اواخر حکومت انگلیسی ها در هند هنر قلمکاری از رونق افتاد اما پس از استقلال هند مجددا تقویت شد در سالهای دهه 70 م هنرمندان ماچیلی پاتنام طرح های قدیم را کنار گذاشتند و به طرح های جدید رو آوردند که در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه است .

 7- سرمه دوزی – پولک دوزی – سنگ دوزی : بیشتر البسه و لوازمات زنانه هند از قبیل کیف – کفش – جعبه های جواهر – لباس – با هنر های نامبرده تزئین می شوند همچنین در تزئینات منزل مانند کوسن ها – روبالشی ها – ملحفه ها – روتختی ها – پرده ها و... از این هنر دستی به وفور استفاده می کنند که ساخت انها در تمام مناطق هند رایج است .