مریم وبلاگ

همچنین پرستش سو که برای تطهیر قلب و روح بکار می رفت زیرا زرتشتیان روح و قلب و وجدان خود را در برابر انوار محسوس مرئی متوجه نور حقیقی یعنی خدا می کردند تا از جسمانیت پاک شوند (...ای خدای هستی بخش دانای بی همتا ما در برابر این نور که پرتوی از انوار تست به نماز می پردازیم و اقرار می کنیم که مدیون سپاسگزاری تمام بخشش های تو هستیم و بوسیله نیک اندیشی – نیک گفتاری – نیک کرداری رسیدن به تور ا خواستاریم ...).

شیدان شید و نورالانوار که همان وحدت بخشی و پیروزی بر پلیدی است در گذشته در فلسفه دین زرتشت بوده که به این معنی است کسی که به دل و روح خود صفا بخشد می تواند به نورالانوار یا شیدان شید نزدیک شود زیرا آنچه به نور الانوار باز می گردد همان فروهرهای مثالی است .

 آتش مهر و محبت و علاقه به میهن در قلب می باشد و در گذشته آتش مظهر شاه و وحدت و روح کشور بود و در تمام سکه های ساسانی از زمان اردشیر منظره اتش دیده می شود که مراد از ان ادامه سلطنت شاه است که به آتش مربوط است و اتشکده آذر گشنسب علامت وحدت کشور و عشق به میهن و مقام روحانی شاه ساسانی بود زیرا قبل از هر جنگی شاه به این معبد می رفت و نذر می کرد و پس از فتح غنایمی را به ان اهدا می نمود .

 بعدها با تثبیت دین زرتشت در دوره ساسانی به عنوان یک دین رسمی در ایران تقدیس آتش به عنوان یک اصل پذیرفته شد و آتشکده ها اهمیت یافت و اصول این آیین با ویژگی های آن در ارتباط با پرستش نیروهای طبیعی احیا گردید و نخستین ان خورشید بود و حتی در سکه های ساسانی نقش کلمه ( آتر ) دیده می شود .

رمز های آتش و نور بر هنر ساسانی کاملا تجلی یافته است و حتی در عصر خسرو دوم این رموز وارد دین مسیح شد و طرح صلیب در مربع و طراحی بخش درونی استوپا های هندی هم بی تاثیر نبود نقش اتش و نور به صورتهای مختلف در تمام صنایع دستی اروپا موثر واقع گردید و تاثیر عظیمی بر فرهنگی و تمدن اسلامی گذاشت تا جایی که جشن های اتش به نوعی مجددا احیا شد و حتی در بغداد اسلامی چهارشنبه سوری را جشن گرفتند و شب عید را آتش افروختند آیین مهرگان تا دوره مغول زنده بود و در صدر اسلام محل اتشکده ها را به دلیل تقدس مکانی ان تبدیل به مسجد کردند .

دوره اسلامی دوره احیا و پویایی ارزش های فرهنگی ایرانیان است در این عصر آتش به عنوان عنصر مقدس نیایش نشد اما بهانه ایی بود برای احیا ارزش های دیگر ( شاه چراغ – سر چراغ – سوی چراغ ) استفاده از نقوش نمادین اتش به صورت چلیپا – نقش خورشید در تمام صنایع دستی اسلامی به عینه دیده می شود از نقش شمسه وسط قالی تا نقش گلهای پر پر – نقش شیر و خورشید و....که تماما زنده کننده این فرهنگ است .

4 عنصر در تفکر اسلامی جایگاه مهم دارند که همان عناصر چهار گانه طبیعت هستند که قران بارها انها را به عنوان مظاهری از قدرت الهی خود در قر ان نام برده است یعنی آتش – آب – باد – خاک این 4 عنصر متفاوت هستند و اتش در بالاترین مرتبه قرار دارد زیرا درا سلام جایگاه خاصی با عنوان نور یا نورعلی النور دارد . ادامه دارد...