پوشاک و شخصیت زن ایرانی در گذر ...-17
برای توصیف پوشش زنان دوره تیموری می توان از شرح گی گونزالس دو کلاویخو سفیر اسپانیا استفاده کرد که در قرن 9 ه.ق در سمرقند به دربار راه یافت بگفته او «... البسه شامل شنل گلابتون دوزی و گشاد است که دنباله بلندی دارد بدون آستین و خانم های درباری از روبند سفید استفاده می کنند که نازک بوده و پوشش سر آنها شبیه جغه کلاهخود مردان است که بخشی از حواشی آن روی شانه قرار می گیرد در حالیکه گیسوان کاملا بیرون است لباس ها کم چین بدون کمر بند و نیم تنه ها تا روی سرین یا زانو قرار داشت ...[1]» بعدها در نیمه اول قرن 9 ه.ق «..پوشش سر زنان تیموری جای خود را به پوششی داد که پیشانی بند روی آن بسته میشد که نوار کوتاه داشت و تا روی گوش قرار می گرفت و دو سر نا هم اندازه آن موها را که افشان یا بافته بود را تا روی گردن می پوشاند این نوع پوشش سر تا پا هم می رسید در تمام سده 9 ه.ق پوشش سر زنان بشکل پیاله و دوشاخه در آمد و دسته موی ساده و بلند باریکی شده بود که روی آن را بشکل تور در آوردند و چند حلقه گیسو به پوشش اشافه و روی شانه قرار می گرفت بانوان در این عصر تاج و یا کلاه بر سر داشتند که بعدها دیهیم دو طرف بصورت برجستگی برگ مانندی آشکار گردید در حالیکه در زیر چانه با رشته مروارید بسته میشد بیشتر پوشش زنان دوره تیموری برگرفته از الگوی ایرانی – ترکی – هندی – بودایی بوده است در واقع در اواخر دوره تیموری زنان در مکانهای عمومی با پوشش سر بزرگی که روی شانه و سر قرار داشت خود را می پوشاندند اما چهره را پنهان نمی کردند ..[2]» دوران صفوی از بسیاری جهات و خصوصیات بهدوران ساسانی شباهت دارد، وحدت و مرکزیت یافتن ایرانو توجه به سنتها و آداب و رسوم و مذهب خاص ایرانی پیشرفترشته های گوناگون هنرهای ایرانی را باعث شددرزمره این پیشرفتها و تحولات، توجه خاص به طرز پوشاک و بافتن پارچه هایزربفت گرانبها و پدید آوردن و پوشیدن زیورهای گوناگون شده است که همگی درسفرنامه های جهانگردان اروپایی عهد صفوی نوشته و در نقاشیها و مینیاتورها و نمونه لباسها و پارچه ها و زیورها ی این روزگار دیده میشود.