مریم وبلاگ

روز 21- رام – رام بمعنای شادی و رامش است رام بخش همه آفرینش های اهورا مزدا است در اوستا رام یشت سروده شده است و همه با ایزد مهر همراه است – نماد رام گل خیری زرد است .

روز 22- باد – وای یا باد ایزد توانا و زاینده بادهای باران زا است باد یا هوا یکی از عناصر چهار گانه طبیعت است – نماد باد گل بادرنگ بویه است .

روز 23- دی بدین – بمعنای دادار یا آفریدگار است – نماد دی بدین گل شنبلید است .

روز 24- دین- دین بمعنای کیش – مذهب – وجدان است دئنا گونه اوستایی آن است که همان وجدان است –نماد دین گل صد برگ است .

روز 25- ارد – ایزد ارد در اوستا بگونه اشا ونگهوئی است و یشت هفدهم اوستا بنام اوست او نگهبان ثروت است – نماد ارد گل همیشه بهار است .

روز 26- اشتاد – نام اشتاد یا ارتشتات یا ارشتی در اوستا آمده و بمعنی درست و خویشکاری است او همرا ایزدان رشن و سروش است و در سنجش گناهان کار دارد او راهنمای مینویان و جهانیان است – نماد اشتاد گل آلاله است .

روز 27- آسمان – آسمان از دو بخش آس و مان است آس سنگ گردی است و مان بمعنی مانستن و شبیه بودن است – نماد آسمان گل هوم است .

روز 28- زامیاد – ایزد زامیاد مربوط به زمین است زمین مادر است – نماد زامیاد گل بانو اسپرغم است .

روز 29- مانتره سپند – دو بخش است مانتره یا منتره بمعنای سخن اندیشه بر انگیز و دوم سپند یعنی مقدس است ایزد مارا سپند نگهبان گاه و روز و خرد و چشم و گوش است مانتره سپند ایزد درامانگری است – نماد مانتره سپند گل کرکم ( گل زعفران ).

روز 30- انارام – انیران یا انارام بمعنی فروغ بی پایان جهان مینوی است برابر با آموزش های اشو زرتشت کسانی که نیک زندگی می کنند سرانجام به سرای نور خواهند شتافت و این سرا همان خانه واپسین و جایگاه روشنایی و فروغ بی پایان است – نماد انارام گل مرداردشیران ( گونه های بومادران ) است .

منبع : ویژه نامه امرداد – گاهشماری و جشن های باستانی – نوروز سال 90 – شماره 250

پایان