مریم وبلاگ

ب- هنر چوب ایران دوره های تاریخی ( ماد و هخامنشی و اشکانی و ساسانی )  : شواهد استفاده از منابع چوبی ایران را می توان از گزارشهای تاریخی مربوط به اسکندر دریافت که از جنگلهای وسیع سخن گفته و شواهدی برای استفاده از چوب در ستون و سقف تخت جمشید وجوددارد از نمونه های ان از دوره هخامنشی« تصویر یک مادی است که بر دیوار قصر آپادانا منقوش است و به عنوان هدیه یک چهار پایه خراطی شده را حمل می کند »( جی گلاک ,2535 :345 )مدارکی به عنوان سندی از چوب دوره سلوکی و اشکانی بجا نمانده اما احتمال زیاد در ساخت ادوات جنگی استفاده میشده که با ورود به دوره ساسانی آثار چوبی به مصرف زیاد میرسیده و بدلیل خطرات ناشی از فساد چوب از بین رفته است .

ج- هنر چوب دوره های اسلامی تا قبل از مغول:پس از ورود اسلام به ایران حرفه درودگری افزایش یافت که در ابتدا صنایع دستی چوبی را در اختیار جامعه مرفه و دربار قرار داد تا اینکه بعدها به خدمت مساجد و مردم درآمد « شهرهای اصفهان – گرگان – اصفهان و قم و شهر ری مراکز مهم صنایع هنری چوب بودند که میز و صندلی و چهارپایه می ساختند » ( ایوولف, 1372 :69 ) در منازل و کاخهای کهن ایران استفاده از وسایل چوبی سابقه دارد و هنرآن منبت و نقوش آن مانند نقش حجاری ها و گچبری های اوایل اسلام است زیرا «در دوره عباسی و امویه طرح هنرهای چوبی به تقلید از حجاری های قبل از اسلام مانند اشکال طرح برگ نخل و طوماری ساسانی کار می شد»( دیماند , 1365 :90) از قرن 1 تا 5 ه.ق تحول و تکامل نقوش چوبی بیشتر شد تا جایی که «در قرون 1و2 برای ساخت شبستان و ستون و محرابهای چوبی و رحل ها کاربرد یافت و طرح آن بیشتر به شکل ستاره و گل بود » ( بورکهارت , 1365 :104 ) از مهمترین ویژگی نقوش قرن 3 تا 5 استفاده از خطوط کوفی و نقش هندسی مشابه گچ بری و آجرکاری آن دوران است «از نمونه آثار قرن 4 ه.ق درب چوبی منبت است که با نقوش خطی و گیاهی و اسلیمی و کتیبه کارشده و نام عضدالدوله در حواشی آن دیده می شود این درب تاریخ 364 ه.ق را بر خود حک نموده است » (محمد حسن , 1366 :279 ) .