صنایع دستی
صنایع دستی چیست ؟
صنایع دستی به مجموعهای از هنر-صنعت اطلاق می شود که عمدتا با استفاده از مواد اولیه بومی و انجام قسمتی از مراحل اساسی تولید, به کمک دست و ابزار دستی موجب تهیه و ساخت محصولاتی می شود که در هر واحد ان ذوق هنری و خلاقیت فکری صنعتگرسازنده بنحوی تجلی یافته و همین عامل وجه تمایز اصلی اینگونه محصولات از مصنوعات مشابه ماشینی و کار خانه ای می باشدبا این همه از آنجا که تاثیر فوق العاده سنت ها و رسوم منطقه ای در صنایع دستی بخوبی قابل رویت است تعریف مشخص و معینی به عنوان یک تعریف استاندارد از انچه صنایع دستی نامیده می شود نمی توان به دست دادولی با توجه به تعریف فوق الذکر و سایر تعاریفی که تا کنون در ابن زمینه عنوان شده می توان خصوصیات زیر را برای محصولات دست ساخته قائل شد. 1-حضور موثر و خلاق انسان در تولید و شکل بخشیدن به محصولات ساخته شده و امکان ایجاد تنوع و پیاده کردن طرحهای مختلف در مرحله ساخت اینگونه فراورده ها. 2-تامین قسمت عمده مواد اولبه مصرفی از منابع داخلی. 3- داشتن بار فرهنگی ( استفاده از طرحهای اصیل بومی و سنتی). 4-عدم همانندی و تشابه فرآوردههای تولیدی . 5 - عدم نیاز به سرمایه گذاری زیاد در مقایسه با دیگر صنایع. 6- دارا بودن ارزش افزوده زیاد در مقایسه با سایر فعالیتهای تولیدی. 7- قابلیت ایجاد و توسعه در مناطق مختلف شهری و روستایی و حتی در جوامع عشایری . 8- قابلیت انتقال تجربیات و رموز و فنون تولیدی به صورت سینه به سینه . همچنین طبق روش استاد شاگردی. از آنجا که تاکنون نزدیک به 255 رشته و زیر مجموعه از تولیدات صنایع دستی در ایران معرفی شده است کلیه اشکال محصولات صنایع دستی را به چند بخش طبقه بندی نموده اند که شامل بافته های داری و زیر اندازها – نساجی سنتی – بافتنی ها – رودوزی های سنتی – چاپ های سنتی – نمد مالی – حصیر بافی – سفال و سرامیک سازی – شیشه گری – هنر چوب – سنگتراشی – فرآورده های پوست و چرم – فلزگری – زیورآلات سنتی وبسیاری از دست ساخته های سنتی اقوام و مناطق مختلف ایران است که بعضا جزو شاخصه های هنری مناطق مختلف ایران محسوب می شوند .