پوشاک و شخصیت زن ایرانی -8
پارسىها به وسیله کوروش سلسله هخامنشى را تأسیس کردند آنها از نظر لباس همانند مادها بودند در مورد پوشاک خاص زنان این دوره از روى برخى نقوش مانده آن زمان، در می یابیم پیراهن آنان پوششى ساده و بلند باراسته چیندار و آستین کوتاه با تزئینات زیاد بر پارچه است همچنان زنانی که از پهلو به اسب سوارند اینان چادرى مستطیل شکل، بر روى همه لباس خود افکنده و در زیر آن، یک پیراهن با دامن بلند و در زیر آن نیز، پیراهن بلند دیگرى تا به مچ پا می پوشیدند تصویر به جا مانده بر روی تخته سنگهای دوره هخامنشی نشان می دهد که شباهتی بین لباس زنان و مردان پارسی وجود داشته است زنان پارسی به جز لباس شبیه آنچه ملکه می پوشیده، لباس دیگری نیز داشته اند، پیراهن آنان پوششی ساده، بلند یا دارای راسته چین و آستین کوتاه بوده و از چادر نیز استفاده می کردند، و آنرا بر روی تن خود می انداختند به طوری که تمام لباسهای زیر را می پوشانید نقوشی که روی فرش پازیریک که در سیبری پیدا شده و آنرا مربوط به ایران دوران هخامنشی می دانند، این مطلب را تصدیق می کند زیرا زنانی که بر روی این فرش نقش کرده اند پوششی بر سر پا چیزی شبیه چادر روی همه پوشاک خود داشته اند آثار بجا مانده تأیید میکند که زنان تنپوشی همانند مردان داشتهاندو نمونههای پراکندهای از تنپوش زنان عادی در آثار باقی مانده از دورهی هخامنشیان وجود دارد که مبیّن است که لباس دوخته شده با آستینهای تنگ آنان بیشباهت به لباس زنان عیلامی نیست؛ در ضمن در یک اثر از ابنیهی اِرگیلی در شمال غربی آناتولی که زنان را سوار بر اسب به تصویر کشیدهاند و هماکنون در موزهی استانبول میباشد ( تصویر 16)برای اولین بار پوششی مانند چادر را به صورت ابتدایی آن مطرح میکند البته این پوشش چادر مانند فرشهای پا زیر یک به صورت پارچهای با حاشیهدوزی بسیار زیبا آویزان از پشت تاج خانمهای هخامنشی دیده شده است .در نگارهای که از سنگ آهک در مصر به دست آمده (موزه ی بروکلین) زنی را با تنپوش هخامنشی ملاحظه میکنیم که چینهای افق لباس و پارچهای که به خورد چینها داده شده و تشکیل قوسهای مکرر را داده است، به وضوح همانی است که در لباس هخامنشی و در نگارههای تخت جمشید میبینیم این لباس برش زیبایی دارد و در قسمت پشت تا زمین آویخته است آستین برش گشاد و آویخته دارددستهای نگاره در جلو به هم گره خورده و گردنبندی از مروارید خزانهی پاسارگاد بر گردن دارددر روزگار هخامنشی که ملل تابعه جامه های قومی خود را می پوشیدند، پارسیان نیز همچون دیگران از پوشاک ویژه تیره پارسی که کاملاً مشخص بود استفاده می کردند، و همگان از لشگری و کشوری، مرد و زن، همه یکسان جامه می پوشیدند و تنها تفاوت ان در جنس و رنگ پارچه و آرایشهای آن بود، مردم پارس ، جامه های بلند و فراخ را می پسندیدند و زنان ومردان پارسی برخلافیونانیان نمایش تن برهنه را کاری برخلاف شرم می دانستندو جامه ای می پوشیدند که بلند، فراخ و پرچین باشد تا برجستگی های طبیعی اندامها نمایاننباشد البسه انها قبا مانند بود وهر قبای پارسی از دو بخش پدید می آمددر مهر بسیار ظریف و بسیار زیبایی که در موزهی لوور پاریس موجود است ملکهای با لباس و تاج و چادر زنان هخامنشی بر مسند شاهانهای تکیه زده و پاهایش بر روی چهارپایهای کرسی مانند قرار دارد در مقابل او ندیمهای بدون کلاه با موهای بافته ایستاده پرندهای را به حضور میآورد و زنی دیگر با تاج و آرایش موی بسیار زیبا که نواری چادر مانند از پشت سر از زیر تاج رها شده، دیده میشود این زن کیفی در دست دارد که مانند کیفهای آشوری است در واقع در زمان کوروش بزرگ «...سبک پوشش بابلی – انشانی رواج داشت اما در دوره داریوش بزرگ درباریان و شاه البسه دربار ماد را می پوشیدند تاج زنان از نوع کنگره ایی و شبیه تاج های ملکه های آشوری بود و جامه آنان بلند و آستین گشاد برای زنان دربار و تنگ برای زنان عموم بوده است در حالیکه شلوارهایی قالب تن داشتند ...[1]». ادامه دارد.